Pierwsza klasa szkoły podstawowej to nowy etap dla każdego dziecka. Jedni stresują się tym bardzo, inni z niecierpliwością wyczekują kiedy skończą się wakacje. To także bardzo stresujący moment dla rodziców, który wiąże się z całą masą obaw. Jedną z nich jest wiek, w którym dziecko powinno rozpocząć naukę w szkole. Istnieje wiele czynników wpływających na tę decyzję, a jednym z kluczowych jest psychologia dziecka. Dlaczego to takie istotne i jakie czynniki warto wziąć pod uwagę, podejmując tę ważną decyzję?
Wymagania prawne – szkoła podstawowa jest obowiązkowa
W Polsce dzieci rozpoczynają naukę w szkole podstawowej w wieku siedmiu lat. Od tego momentu objęte są obowiązkową edukacją szkolną, do której mogą przystąpić po ukończeniu zerówki. To właśnie ten moment, kiedy dzieci zdobywają niezbędną wiedzę do rozpoczęcia kolejnego etapu, ale także są dokładnie obserwowane przez nauczycieli. Pod koniec roku szkolnego placówka wystawia bowiem niezwykle istotny w tej kwestii dokument – zaświadczenie o gotowości szkolnej. To tam opisany jest poziom rozwoju dziecka, a także umiejętności, które zdobyło podczas przygotowania szkolnego.
Rozwaga i indywidualne podejście
Decyzja o wieku rozpoczęcia nauki nie powinna być jednostronną, podyktowaną jedynie przepisami decyzją. Warto wziąć pod uwagę indywidualne cechy i potrzeby dziecka. Psychologia dziecka odgrywa tu kluczową rolę. Niektóre dzieci są gotowe na rozpoczęcie nauki wcześniej, podczas gdy inne potrzebują więcej czasu na rozwijanie swoich umiejętności społecznych i emocjonalnych. Większość rodziców zwraca uwagę na umiejętność pisania, czytania czy liczenia. To elementy, które dopiero są wprowadzane w pierwszej klasie, a na naukę dzieci naprawdę mają czas. Istotne jest natomiast to, jak przygotowane są do tego nowego etapu psychicznie. W szkole funkcjonuje się nieco inaczej niż w przedszkolu, inne są obowiązki i cała infrastruktura. Chociażby tak prosty element jak to, że toalety nie znajdują się w klasach, a w czasie wyznaczonej przerwy trzeba zdążyć zjeść drugie śniadanie. Dziecko powinno więc wykazywać się gotowością w kwestiach organizacyjnych, a także sporą samodzielnością.
Gotowość emocjonalna
Gotowość emocjonalna dziecka do nauki w szkole jest jednym z najważniejszych czynników. Nie wszystkie dzieci w tym samym wieku są gotowe na stawienie czoła wymaganiom szkolnym. Dziecko powinno być gotowe do oddzielenia się od rodziców na czas zajęć, radzenia sobie z emocjami i nawiązywania relacji z rówieśnikami. Jeśli dziecko jest nieśmiałe, ma trudności z kontrolowaniem emocji czy radzeniem sobie w sytuacjach społecznych, wysłanie go w nowe miejsce bez odpowiedniego przygotowania może tylko nasilić lęk i spowodować niechęć do szkoły.
Umiejętności poznawcze
Kolejnym ważnym aspektem jest gotowość poznawcza dziecka. To oznacza, że ma ono wystarczające umiejętności językowe, matematyczne i społeczne, aby skutecznie uczestniczyć w zajęciach szkolnych. Nie można zapominać, że każde dziecko rozwija się inaczej, więc decyzja o wieku rozpoczęcia nauki powinna być dostosowana do indywidualnych zdolności i potrzeb.
Wpływ otoczenia
Otoczenie z całą pewnością nie powinno być elementem, który będzie decydował o posłaniu dziecka do szkoły. Jeśli większość rówieśników rozpoczyna naukę w szkole w określonym wieku, może to wpłynąć na decyzję rodziców. W końcu posłanie dziecka z najlepszym przyjacielem wydaje się kuszącą opcją, jednak nie należy poddawać się presji społecznej – to dziecko jest najważniejsze, a jego gotowość do nauki powinna być priorytetem. Zapoznaj się z naszą ofertą prywatnej szkoły podstawowej!
