Projekt Inspiracja

INNOWACYJNA EDUKACJA czyli pierwsza taka Szkoła w Polsce.

Czym wyróżnia się nasza Szkoła?
Czym tak naprawdę jest „Projekt INSPIRACJA”?
Jakie korzyści dla dzieci płyną z realizacji tego całkowicie innowacyjnego i pierwszego w Polsce programu edukacyjnego?

„Projekt INSPIRACJA” polega na nauczaniu przedmiotów objętych podstawą programową MEN w sposób zintegrowany z jednoczesnym nauczaniem etyki, filozofii i kreatywności.
Co to oznacza w praktyce? Uczniowie podczas lekcji matematyki czy przyrody będą jednocześnie rozwijać swoje kompetencje w zakresie zdolności do kreatywnego i innowacyjnego myślenia, uczyć się zasad postępowania etycznego i filozoficznej ciekawości świata.

Naszą ideą nie było tworzenie kolejnych trzech bloków zajęć i wydłużanie dnia nauki o dodatkowe godziny – czas zajęć pozalekcyjnych chcieliśmy pozostawić dzieciom na ich indywidualne pasje.

Historia poucza bowiem, że bardzo często właśnie podczas dziecięcej zabawy rodzili się geniusze, którzy podzielili się owocami swoich dziecięcych inspiracji dopiero jako ludzie dorośli. Nie chcemy narzucać dzieciom rodzaju zabaw i aktywności pozalekcyjnych. Bardziej zależy nam na tym, aby stworzyć im scenę, na której będą samodzielnie poszukiwać i doświadczać świata, niczym mali aktorzy w wielkiej sztuce, jaką będzie ich dalsze życie. Jednakowoż, jako ludzie dorośli, odpowiedzialni za kształcenie i inspirowanie małych ludzi, zdajemy sobie sprawę z wartości dydaktycznego inspirowania dzieci. Dlatego, niczym Arystoteles, szukając złotego środka, zadaliśmy sobie pytanie, czy między nauczaniem przedmiotów obowiązkowych, a nauczaniem kreatywności, etyki i filozofii istnieją punkty wspólne. Takie, które umożliwią jednoczesne nauczanie wspomnianych przedmiotów z korzyścią dla uczniów.

Problem polegał na tym, że nie umiano pokonać pewnego progu abstrakcji – „mówiono”, że albo uczymy matematyki, albo polskiego, albo filozofii czy kreatywności. Tymczasem nie tylko można, ale należy uczyć tych przedmiotów integralnie. Należy pamiętać o tym, że ich podział jest podziałem dydaktycznym, a nie podziałem rzeczywistym. Świat bowiem jest całością, a nie zbiorem odseparowanych od siebie elementów. W świecie sprawnie będzie poruszał się ten, kto będzie postrzegał rzeczywistość jako całość. Ten, kto będzie rozumiał, że jego działanie w jednej dziedzinie pociąga za sobą skutki w drugiej. I nie jest to tylko kwestia indywidualnego szczęścia i samodoskonalenia – to również znak ewolucji społecznej. Na rynkach pracy poszukuje się dziś osób o zdolnościach do horyzontalnego i holistycznego postrzegania. Tych ludzi w Polsce jest mało, gdyż latami zaniedbywano wyzwania szkolnej edukacji, kwitując to stwierdzeniem: „jak dorośniesz, to się nauczysz”. Problem w tym, że tych właśnie kompetencji, tj. kreatywnego i innowacyjnego myślenia, filozoficznej ciekawości świata i zasad etycznego postępowania, człowiek uczy się nie na studiach, lecz na początku swojej edukacji, w pierwszych klasach – gdy zostaje zainspirowany do twórczego myślenia o świecie, gdy uczy się myśleć o świecie nie jako przeszkodzie, lecz jako szansie, którą dostał od życia. I właśnie do takiego sposobu myślenia ma inspirować program naszej placówki.